new york new york

Net terug van een week New York.
Een stad waarvan ik wist dat ik me thuis zou voelen, voordat ik er ooit was geweest. En dat klopte...(ahum, natuurlijk klopte het, ooit gehoord van een self fulfilling prophecy? )
Of van cognitieve dissonantie?
Hierbij de observaties die ik verdrongen heb. Om er alsnog voor te zorgen dat mijn verwachting, namelijk dat ik me thuis zou voelen in deze fantastische stad, uit zou komen...

1. Overdrijven
Sta bovenaan een trap voor de metro, die ze overigens zelf train noemen (huh?). Er komen heel veel locals weer terug lopen, roepen dat er no service is. Hmmm. Even checken. Beneden aangekomen horen we van een conducteur hetzelfde. Na twee keer doorvragen vraagt hij waar we naartoe moeten. South Ferry? Owja, nee, ja, daar rijdt zeker wel een train naartoe. Spoor hiernaast, elke paar minuten. "have an nice day ladies'. Heerlijk, die lege train waar we vervolgens in zaten !!! :)

2. Praten in cliches
In dezelfde soort train komen we erachter dat we in de eerste vijf treinstellen moeten zitten om te kunnen uitstappen bij onze halte van aankomst. Nummering? Euhm, nee. Hoe erachter komen dat je in het goed stel zit? Vragen aan de conducteur, die uit het raam hangt van de train, en iedereen die in het geod treinstel aankomt en aan hem vraagt of ze in het goed stel zitten het volgende antwoord geeft: that's just as far as you need to goe, just as far...! (Hoezo gewoon ja of gewoon nee?)

3. Perceptie van afstand
Op de vraag aan een vrouw of er in de buurt een Starbucks was (tja, inderdaad een hele week lang alleen maar caramel macchiato gedronken)zei ze: of course. Ze stuurde ons 3 avenues naar het oosten en vijf streets naar het noorden. Uitgeput daar aangekomen hebben we toch maar een Cold Tazo Chai Latte besteld om onze dorst te lessen.

4. In jezelf praten
Ik vermoed, uit de steekproef die we getrokken hebben in de laatste drie dagen, dat 1 op de 10 mensen (locals dus) daar tegen zichzelf aan het praten is. Nee, ik bedoel niet alleen de homeless gasten in de metrostations, maar ook reguliere voorbijgangers op straat. Van bidden tot hele discussies hebben we meegemaakt. Waartoe? Niet kunnen onderzoeken, maar mijn hypothese is eenzaamheid. Ik zal m volgende keer toetsen (tja, die gaat er komen na bovenstaande, niet te beinvloeden conclusie).

5. Een bizarre normering van gastvrijheid
Ik vermoed dat de volgende twee de meest geldende normen zijn:

- Als twee nederlands / griekse touristen iets vragen aan je, geef vooral geen rechtsreeks antwoord.Als het even kan, wees onbeleefd, vooral als ze even aan het twijfelen zijn tussen pancakes en blueberry muffins.

- Als je twee van dezelfde touristen genietend over straat ziet lopen, vraag ze dan vooral in het wilde weg of ze directions nodig hebben, hulp, waar ze vandaag komen en als ze dan toch de andere kant uitlopen omdat ze besloten hebben níet te gaan eten waar je ze geadviseerd hebt, ren dan achter ze aan om ze alsnog de goed kan top te sturen.

Wordt vervolgd (de jetlag neemt nu over, ik ga slapen)