generatie y tip

http://strawberryearth.com/

opluchting

Zaterdagavond naar het festival aan de werf. Op de bonnefooi naar een voorstelling door jonge marokkaanse acrobaten geweest. Een uur lang met ingehouden adem gekeken naar hun sprongen, hun zang, hun simpele creativiteit en hun oprechte blik. Ik wist het allang maar toch was het een opluchting. Om te zien wat een mooie dingen marokkanen kunnen maken....

evenementenbureaus van de toekomst

Al maanden kreeg ik uitnodigingen. En gister ging ik voor het eerst. Ergens op de Westerstraat, stond een groepje jonge vrouwen. De een in hakken, de ander in spijkerbroek. Hoewel het een paar minuten voor aanvang was, was de deur nog gesloten. Wachtend, in het zonnetje, stel ik mezelf voor. Op klokslag 8 komt de sleutelhoudster aangefietst. Boodschappentas van de Albert Heijn aan haar stuur, sleutel in de hand. Binnen een paar minuten staan we binnen. Routineus worden drankjes gemaakt (thee, spa en wijn). Er worden jassen opgehangen, tassen weggezet. Aan een lange houten tafel (eigendom van het bedrijf waar een van deze jonge vrouwen voor werkt) nemen we plaats, aan het hoofd onze gast, Laura Dufour van het Stijlbureau. 

Dit initiatief is van drie van de jonge vrouwen die aanwezig zijn. Voor hun netwerk organiseren ze avonden waar ze ondernemende vrouwen voor uitnodigen, die iets willen vertellen over hun carierre. Dit schijnt de 7e bijeenkomst te zijn en ze zijn groeiende. 

Er lijkt weinig voor nodig, de avond loopt ontspannen, bijna vanzelf. Hoewel er weinig structuur is krijgt onze gast maar weinig tijd om adem te halen. De vragen blijven komen en ze blijftze beantwoorden. 

Tja, wat heb je ook nodig? Een leuke gast uit je netwerk, een lange tafel, een tas met drankjes en vrienden en bekenden die het ook leuk vinden om over hun carriere na te denken. Eingelijk best simpel. En de generatie Y doet het gewoon. Low key, intiem en praktisch.

Ik wens de evenementenbureaus van de toekomst veel succes.....

Generatie Y: onthyped

Jongeren volgen op werkvloer mediagedrag ouderen. Generatie Y werknemers - privé grootgebruikers van online social media - gebruiken deze op het werk niet méér dan hun oudere collega's. Zij zoeken juist naar persoonlijk contact en begeleiding..... meer op http://www.logeion.nl/k/89/news/view/53468/140/Generatie-Y-onthyped.html 

generatie Y tip

blik op generatie Y en consumentengedrag

twitter

Vol goede moed ben ik begonnen. Best leuk, de wereld vertellen over waar je mee bezig bent. Grappig ook, om te zien waar anderen mee bezig zijn. Dus ben ik lid geworden. gezocht naar vrienden en bekenden die er ook op zaten. Nu ben ik niet zo'n hele goede netwerker (de rest van mijn generatie schijnt dat wel te zijn, wederom volgens het laatste onderzoek dat naar kenmerken van mijn generatie is gedaan) dus heb zeker weten niet al mijn contacten orderlijk in een adresboek staan (de vraag is natuurlijk of het ordenen van je contacten iets zegt over of je een goede netwerker bent, maar dat bewaar ik voor een ander stukje). 

Al zoekend naar medetwitters werd ik teleurgesteld. Weinig tot bijna geen. Wel krijg ik er steeds nieuwe onbekende vrienden bij. Zelfs mensen waar ik inhoudelijk (zeg werk, hobby of iets van deze orde) geen band mee heb zijn me gaan volgen (bijvoorbeeld michiel mulder gemeenteraadslid amsterdam). Best grappig maar of ik er waarde aan hecht? Nee. 

Toch het liefst nog contact met mensen waar ik wel wat mee heb, dat is wat overzichtelijker. De wereld is namelijk al groot genoeg en in de brei van de onbekenden ga ik me alleen maar eenzamer voelen.....

jongetje van vijf

Mijn vriend is tegen de veertig. Hij heeft net zijn baan opgezegd omdat deze hem niet beviel en is om zich heen aan het kijken. Op zeer digitale wijze is hij zich ook her en der aan het aanmelden: LinkedIn, Twitter en Hyves. Lekker bezig dus.
Gister zaten we tijdens het uitzoeken van een film samen op zijn blackberry een recensie te lezen. Er zat een filmpje bij. Met mijn generatie Y vakkundigheid liet ik hem snel ff zien dat je je youtube ook via je mobiel kunt bekijken. Zijn ogen gingen ervan glinsteren. Zou dat echt kunnen? Vanaf hier (in de kroeg) op mijn schermpje gewoon een trailer van de film kijken (die dus over 5 minunten in de zaal van die kroeg begon) ???? En toen was ie even stil. Aan het denken, denk ik. Toen kwam het: kan het ook met twitter? Zijn grote ogen, zijn glimmende pupillen en de grijns in zijn ogen logen er niet om. Een jongetje van vijf. Heerlijk.
Sommigen worden bang van de technologische revolutie. Altijd en overal verbonden zijn. Nooit meer buiten hoeven te komen. Overal en altijd vindbaar zijn.
Ik werd er gister heel blij van. Waren we toch maar vaker een jongetje van vijf....

doelen

vandaag zei iemand tegen me: jij kunt ook niet gewoon spaans leren, jij moet dan ook meteen een examen halen. en het klopt. ik wilde graag spaans leren en goed. dus om het ook door te zetten had ik een doel nodig, net even wat hoger dan ik aankan. prima recept om lekker gemotiveerd te blijven. dus ben ik hard aan het studeren. en staat het bloggen weer even op een laag pitje. 

vrijdag is het zover. dan ga ik het hopelijk halen. en vanaf vrijdag heb ik me ten doel gesteld weer wat vaker te bloggen. nog een doel erbij....

wat zou het leven toch zijn, zonder doelen ;) 

weg

even in italie geweest. wat een feest. 

wijn, pasta, zon en zonnerbrillen. 

een waar genot voor oog, maag en smaakpupil. 

een paar dagen terug kwam ik weer terug. 

in de trein begon het te hagelen en mijn aansluiting was toch wat laat. 

maar door de regen kwam toch de zon weer. 

en de eendjes zwommen rond met hun kleintjes achter zich aan. 

het mei en toch nog lente. wat een feest.