18 May, 2009

jongetje van vijf

Mijn vriend is tegen de veertig. Hij heeft net zijn baan opgezegd omdat deze hem niet beviel en is om zich heen aan het kijken. Op zeer digitale wijze is hij zich ook her en der aan het aanmelden: LinkedIn, Twitter en Hyves. Lekker bezig dus.
Gister zaten we tijdens het uitzoeken van een film samen op zijn blackberry een recensie te lezen. Er zat een filmpje bij. Met mijn generatie Y vakkundigheid liet ik hem snel ff zien dat je je youtube ook via je mobiel kunt bekijken. Zijn ogen gingen ervan glinsteren. Zou dat echt kunnen? Vanaf hier (in de kroeg) op mijn schermpje gewoon een trailer van de film kijken (die dus over 5 minunten in de zaal van die kroeg begon) ???? En toen was ie even stil. Aan het denken, denk ik. Toen kwam het: kan het ook met twitter? Zijn grote ogen, zijn glimmende pupillen en de grijns in zijn ogen logen er niet om. Een jongetje van vijf. Heerlijk.
Sommigen worden bang van de technologische revolutie. Altijd en overal verbonden zijn. Nooit meer buiten hoeven te komen. Overal en altijd vindbaar zijn.
Ik werd er gister heel blij van. Waren we toch maar vaker een jongetje van vijf....