Kwetsbaar

Kwetsbaar (durven) zijn, kwetsbaarheid laten zien: een paar van de duizenden (mode)woorden in Managementland. Nee, we weten namelijk niet zo goed hoe het moet, denk ik. We zijn soms zo bezig met het resultaat, de doelen, de processen, het rendement, het vergelijken, het beter doen, het anwoorden en oplossingen zoeken, dat we soms vergeten stil te staan bij wat er echt gebeurt. Dus gaat iedereen heel hard roepen dat we het anders moeten doen. Meer Kwetsbaarheid. Logisch?

Begriijpelijk vind ik het wel. Alles gaat zo snel soms, er is zo veel mogelijk, dat ik het knap lastig vind om alles ff stop te zetten (ondanks mijn, toch wel redelijk stevige, mediterane roots). En, als die langgevreesde emotie, dan is ie bijna niet meer te herkennen. Als klein duiveltje steekt hij de kop op. En dan? Snel wegstoppen, want wat zouden anderen er niet van denken?
Ineffectief overigens. Want vermijden (of ontkennen voor de Freudfans) is een korte termijn maatregel. Die ervoor zorgt dat emotie, die gepaard gaat met de gebeurtenis, netjes wordt weggestopt. Ook dat die gebeurtenis geen plaats krijgt in de cognitieve weergave van onze werkelijheid. Met andere woorden, de film blijft zich herhalen, in een verkeerd script. En elke keer dat die scene langskomt, doemt het duiveltje weer op.
Dat kan in de basis twee kanten opgroeien: of je leert dermate goed omgaan met alle duiveltjes dat je nauwelijks meer emotie voelt (kan natuurlijk ook een oplossing zijn), of je blijft onderdrukken tot het moment dat de druk te groot wordt en alle duiveltjes in een keer eruit springen. En dan is het dus niet een duiveltje meer, maar honderd.
Of je stopt even en maakt zichtbaar wat er met je gebeurt.Kwetsbaarheid dus. Ben je Bang, Boos, Verdrietig, Blij?

Tja, kwetsbaarheid durven laten zien klinkt dan wel logisch. Maar hier komt wat mij betreft de paradox van het moment: het voelt níet zo. Want die ene basale angst, om afgewezen te worden door de ander, omdat ik anders zou zijn en daarmee niet goed of niet mooi, is toch wel een grote. In theorie moet je díe angst doorstaan. Korte pijn, lang geluk, in plaats van lang pijn kort geluk.
Maar in praktijk???