attention deficit generation

In de afgelopen paar weken had ik eindelijk eens wat meer tijd over. Niet over, maar zinvol te besteden aan andere activtiteiten zoals bijvoorbeeld het bezoeken van lezingen, congressen, bijeenkomsten en theatervoorstellingen.
Ik heb in 2,5 weken tijd 5 bijeenkomsten'gedaan'. Hiervan heeft geen enkele daadwerkelijk mijn aandacht kunnen houden. Niet langer dan 10 minuten in ieder geval (de kortste duurde 1 uur en de langste 3 uur). Nu zouden we hieruit natuurlijk kunnen concluderen dat mijn smaak gewoonweg slecht is en ik helaas de verkeerde keuzes heb gemaakt. Maar... resultaten uit mijn (keuze)verleden bieden zeker een garantie voor mijn toekomst en tot nu toe heb ik altijd gebleken goed te kunnen kiezen.
Nee, ik bemerk bij mezelf helaas iets heel anders, iets wat me in alle eerlijkheid ook best wat zorgen baart: ik kan namelijk, volgens mij, niet meer langer dan 10 minuten luisteren naar een inhoudelijk , vertellen, verklarend, verlopend verhaal. Natuurlijk varieert dit fenomeen sterk per soort, vorm en lengte van verhaal, maar inmiddels komt het fenomeen dusdanig vaak voor dat ik wel een hypothese durf te formuleren: langer dan 10 minuten mijn aandacht erbij houden vind ik een werkelijke opgave.
Ik durf nu ook al meerdere mogelijke oorzaken aan te wijzen:
- mijn generatie lijdt aan attention deficits, we zijn inmiddels dusdanig veel geprikkeld dat we niet meer open staan voor matige prikkels (in dit geval een pratend mens die langer dan 10 minuten iets aan het vertellen is)
- ik lijdt aan zelf aan ADHD (gelukkig kom ik vrijdag weer eens bij de huisarts, kan ik het meteen vragen, hoewel ik me niet kan herinneren dat ik hier op school last van heb gehad)
- de keuzes die ik maak zijn zeer slecht en ik moet me maar weer een meer verdiepen in de materie voordat ik op intuitie of op basis van advies van vrienden ergens naartoe ga
- het is puur toeval van omstandigheden, leef in het hier en nu (dank u meneer Tolle)en houd je niet bezig met zaken uit het verleden die uw energie alleen maar verspillen
Ik heb weer een leuk onderzoekje voor mezelf. Ik ga aan de slag!
Keep you posted....

succes

Eindelijk, succes!
Dat ik voldoende opdrachten zou hebben, heb ik me geen zorgen over gemaakt, dat was bij start al redelijk duidelijk. Dat ik door de mand zou vallen (wat? voor jezelf op je 27ste? en dan een jaar op reis? dat lukt je nooit!!) heb ik me helemaal geen zorgen gemaakt. Dat ik mijn opdrachten goed zou kunnen volbrengen, heb ik me een beetje (gezonde) zorgen over gemaakt. dat ik iets voor elkaar krijg als ik dat eenmaal besluit is iets wat ik al langer ken vanmezelf.
Een ander apsect van mijn karakter (ook al langer bekend) kreeg echter wel een flinke uitdaging. Ten doel heb ik namelijk gesteld om minder lang en minder hard te werken. Mijn prestatiedrang aan de kant te zetten en eens te genieten van alles dat gebeurt. Of ik daar succesvol in zou worden, heb ik ten zeerste betwijfeld.
Afgelopen week was ik (zoals heel nederland, dus al had ik willen werken..., maar goed) vrij. Op vakantie kan ik ff niet (geld, reis, sparen!). Dus was ik thuis. In mijn e-mail stonden nog een aantal vragen die ik moest beanwtoorden. Ik heb met mezelf afgesproken ze tot 6 mei te laten staan en mezelf ook de opdracht gegeven om dan ook snachts te kunnen slapen. Tot en met vrijdag redelijk goed gelukt. En toen kwam het zoveelste weekend van deze week (voor mijn gevoel hebben we dus 4 weekenden achter de rug). Zondag middag zat ik met een vriend op het terras. Ik hoor mezelf zeggen dat ik me verveel. Huh? Uitrusten, relaxen was het toch? En ik verveel me?
Blijkbaar. Niet dat ik het niet heerlijk heb gevonden om mijn vrienden weer eens goed te zien(!!!) maar op dag 9 van de leegheid heb ik het gehad. Ik ga weer aan de slag met een nieuw voornemen: balans.....