U

Gister was ik in gesprek over het boek, twintigers. Doordat ik het een beetje moest verkopen, presenteren, vertelde ik over de zin van het boek. Ik legde uit dat onze generatie, de twintigers, vanuit jeugdigheid en frisheid veel kunnen betekenen voor andere generaties. In het bedrijfsleven, het dagelijks leven, het maatschappelijk leven. En dat,doordat we af en toe een beetje van god los zijn (internetvolle en kerklozen kinderen die we zijn) we ons niet te veel aan zaken hoeven te verbinden om iets voor elkaar te krijgen.

Noodsein!!! In mijn hersenen gaat een rood lampje branden, er rinkelt een alarmbel af. Jeugdigheid, frisheid.... Ik val stil.
En moet denken aan de postbode die ik heel even daarvoor de weg heb gevraagd. En die mij vriendelijk aansprak met u: "als u de eerste naar links gaat....".
En aan die meid dit gister dat kastje kwam halen wat ik op marktplaats had gezet. "Wat woont u hier leuk...!"
En aan een van mijn vriendinnen, die toen ik haar weerzag na een tijdje reizen, wist uit te spreken: "goh, je kunt wel zien dat je gereisd hebt, je ziet er ouder uit..."
En aan mijn lief die laatst een (weliswaar lief, maar toch) grapje maakte over mijn rimpels.
Toen ik aan mijn gesprekspartner bekende wat er aan de hand was, schoot hij te hulp. "Je bent toch hou oud je je voelt?"
Tja...
Vrouwen schijnen te pieken rond hun dertigste. Op carrieregebied (net voor of na de kinderen), op emotioneel gebied (hormonen die zich dan eindelijk voor een tiental jaren stabiliseren) en op seksueel gebied.

Volgende maand is het zover. Dan ga ik mijn laaste jaar als twintiger in, voordat ik dertiger wordt. '
Ben ik aan het pieken of moet het nog komen? Ik weet het niet.
Naar, dat je weet wat een piek was, pas als je hele curve hebt gehad.
Ik weet wel het volgende: ondanks mijn rimpels en de U die ik her en der naar mijn hoofd gesmeten krijg, voel ik me nog steeds fris en fruitig..... en dat ga ik het hele komende jaar (én het jaar erop) ook lekker zo houden... Ik hoop dat mijn gesprekspartner gelijk had....