gelukkige ov reiziger

Een maand verder. Maar ik blijf erbij. Ov ov en nogmaals ov. Sinds ik de gelukkige niet-bezitter van een auto ben geworden, lijkt het alsof ik meer tijd over heb. Een gesprek met een klant voorbereiden in de trein ipv dat ik dat al eerder moet hebben gedaan. Een boek, of doordeweeks de krant lezen ? Wat een immense luxe. Ik was op zoek naar een rust in mijn mutlitaskende leventje en via het ov heb ik die gevonden. NS, Connexxion, GVU (ik woon immers in Utrecht): BEDANKT!!
Owja, wil je hier ook van meegenieten? Er is maar 1 klein talentje voor nodig: 'loslaten': je kunnen overgeven aan het feit dat iemand ander controle heeft over hoe laat je op je eindbestemming komt. En hoe dat lukt?!? Ja, daar heb ik een nieuwe post voor nodig!