Talent. Heb jij het ook? Ik wel, schijnt. Maar talent, wat is het nou? Iets wat je bezit, waarschijnlijk al redelijk lang. Een kernkwaliteit*, iets wat jij heel normaal vind. Gek dat anderen dat niet ook gewoon hebben / kunnen, dus vaak herken je het zelf niet eens als talent. En dan ineens, in relatie tot anderen, merk je dat je beter bent, daardoor ook blijkbaar een talent bezit. Als al die anderen er niet zouden zijn, zou het dan een talent zijn? Of gewoon iets heel normaals? Het laatste vermoed ik. Talent, het woord, is vanaf de oorsprong iets van waarde. Een munteenheid uit het oude griekenland, die meer of minder waarde uit kon drukken. Een heel talent, een half talent, meerdere talenten. Relatieve waarden, die door anderen als van waarde herkend werden.
En kijk dan bijvoorbeeld naar authenticiteit, trend van nu. Dichter bij jezelf leren blijven, doen wat jíj goed vind, voldoening halen uit jezelf en niet uit anderen. Leren jezelf te waarderen en niet bij anderen waardering te zoeken. Een goede ontwikkeling, weet ik. Voor mij ook een uitdaging. Zelf geloven dat ik iets goed doe, is niet iets dat ik uit mezelf doe (géén talent daar kan ik je vertellen). Dus, probeer ik dat te leren(werk niet voor niets bij de Baak). En soms lukt het ook, een beetje.
Maar wat nou als het helemaal lukt? Als ik het helemaal uit mij kan halen. Is er dan uberhaubt nog talent? Heeft mijn talent dan nog wel waarde? Of blijft het een abstract bezit, zo'n gekke steen bijvoorbeeld waarvan niemand ooit echt te weten zal komen wat íe écht waard is?
Ik twijfel....
* Zie D. Offman, Bezieling in organisaties