ploeteren

Wat heb je nodig om weer terug te komen in een systeem wat verder is gegaan zonder jou?
Als ik heel eerlijk ben, weet ik het niet zo goed. Al ruim twee weken duurt mijn zoektocht en eruit ben ik zeker nog niet. Ik voel me nog steeds een reiziger, maar het verste reisje wat ik maak is met de NS naar Meppel. Ik sta nog op zomerstand en toch loop ik maar met handschoenen aan omdat mijn vingers er zowat afvriezen. Ik sta op om 09.00 uur en voel alsof het 06.00 uur is. Ik zweef, daar waar anderen om mij heen aan het rennen, werken, organiseren, plannen zijn.
Natuurlijk zijn er voldoende 'ontlastende' factoren, die uitleg geven voor mijn op hol geslagen staat van zijn. Het weer wat zo anders is, de dozen met spullen die ik nog steeds niet helemaal uitgepakt heb, Zeeburg, waar ik nog niet aan gewend ben en mijn stadje Utrecht wat ik heel erg mis, een antibioticakuur die zwaarder uitpakte dan verwacht....
Maar toch. Wat is er aan de hand? Wat maakt dat ik, die altijd en overal wel weer kan aarden, mijn voeten maar niet op de grond krijg?
Is het systeem Nederland dusdanig veranderd in die 5 maanden afwezigheid of ben ik het, die zoveel anders is geworden? En waar zit mijn aansluiting ook alweer, mijn verbinding?
De analyticus in mij blijft aan de slag, zoekend naar oorzaak en uitleg van de situatie. Maar soms, en misschien wel vaker, en misschien eigenlijk wel altijd, is er geen oorzaak aan te duiden. En zijn de dingen gewoon zoals ze zijn. En moet je gewoon maar even rondploeteren om weer je eigen weggetje te vinden.
Ploeteren: waden in modder of vuil; zwoegen.
Ik hou niet van ploeteren. En al helemaal niet in de modder....