Bellen en mailen tegelijk. Bellen en rijden tegelijk. Een zakelijk gesprek afhandelen en een smsje sturen: tegelijk. Ik wist altijd precies hoeveel tijd er nodig was om tussen werk en mijn te eten arriverende bezoek een bijzondere maaltijd aan te schaffen en op tafel te zetten. Hoeveel tijd ik nodig had om nog voor de bioscoopvoorstelling van 21.15 nog te kunnen eten en een snelle maar nog wel voldoende calorieverbrandende sportschoolsessie te houden. Mijn gemiddelde dag. Heerlijk!
En toen ging ik op reis. 5 maanden zonder eisen, bepalingen, voorwaarden en verwachtingen. Met mijn spirituele, vooraf bepaalde voornemens onder de arm:
a. leven in het moment
b. op zoek naar vrijheid en nieuwheid
c. blijven of gaan op basis van verlangen
Langzaam, je raadt het al (of hebt mijn weblog goed in de gaten gehouden), ben ik ontwend, afgekickt....
Nu ben ik terug. In mijn oude wereld. Met een nieuw, nog wat onwennig ritme.
Dag in dag uit span ik me in om het oude vertrouwde en het nieuwe geleerde te combineren. Om zonder agenda te leven in een wereld die minimaal 3 en maximaal 64 weken vooruit is gepland ( privé en zakelijk). Om te genieten van het moment, terwijl de telefoon aan het rinkelen is. Om uit te zoeken welke voorstelling leuker is, terwijl de kaartjes uitverkocht raken.
Ik heb het er maar druk mee...
