Wij 20ers zijn opgegroeid met het idee dat geluk maakbaar is. Onze ouders moesten hard vechten voor hun vrijheid. Hun behoefte om zichzelf te mogen zijn hebben ze liefdevol op ons geprojecteerd: "Kind, doe wat JIJ wilt, kies voor wat JIJ belangrijk vind, wees vrij, kies voor jezelf". En hebben ons massaal verantwoordelijk gemaakt voor ons eigen geluk. Hebben ons laten geloven dat geluk maakbaar is. "Alles kan als je maar wilt" is een van de kernovertuigingen die ik heb meegenomen uit mijn jeugd. Tot en met gister geloofde ik daar heilig in.Ik moest een hypotheek, binnen 4 weken. Eitje, zei de een. Niet haalbaar, de ander. Vanuit mijn overtuiging dat alles kan en daarmee ook mijn geluk (in dit geval geminimaliseerd tot een hypotheek) te beinvloeden is, ging ik aan de slag. Binnen no time had ik alles wat nodig was. Stukken van banken, rapporten, verklaringen. You name it, ik had het geregeld!
Helaas. Ik heb het niet gered.
Eerst lag het systeem eruit bij de bank. Sorry, mevrouw, onmacht noemen we dat. Onmacht? Dat woord komt helaas niet voor in mijn Mixersvocabulaire.
Toen bleek bij de laatste controle een stuk niet te kloppen (had iemand dat misschien wat eerder kunnen melden??). Ik in de auto, naar de bank, 20 minuten later had ik het stuk in mijn handen. Mag ik nu tekenen dan? Ja mevrouw, alles is rond. We sturen het op.
Einde van de dag bleek dat de stukken naar de verkeerde notaris waren opgestuurd en daarmee wederom niet op tijd waren (de bank is Belgisch, by the way). Weer een dag verder.
Nog een dag wachten op mijn geluk...
"Wees slechts betrokken bij de dingen waar je invloed op hebt" zegt wijze man Covey.
Hij schreef dit in 1989.
Toen was ik, Mixer, 9 jaar oud.
