02 August, 2007

grootste talent



Volgens mij heb ik mijn grootste talent nog steeds niet bekend gemaakt. Na vanavond kom ik er niet meer onderuit. Hoe zeer ik me ook schaam voor deze eigenschap, ik moet het nu prijs gaan geven: ik heb namelijk veel talent in Grootse Chaos. Voor het geval dat niemand dat gemerkt had.
Geef mij een tas met meer dan 1 vakjes (en nogmaals voor de kenners: ik heb dus meer dan 1 tas met meer dan 1 vakje) en ik zal een aantal keren per dag graaiend in mijn tas staan zoeken, naar of mij portomonee of mijn telefoon.
Tja, eigenlijk ben ik altijd wel dingen kwijt. Vaak ook belangrijke dingen. Daar komt bij dat ik het ook nog eens niet kan UIT staan! En dat ik heel erg gefrusteerd raak. Ik ga dan uren zoeken naar het gemiste voorwerp en wordt heel erg boos op mezelf en op anderen(hier zullen trouwens vermoedelijk al mijn X-en over mee kunnen praten!).
Want....... ik wil niet zo zijn!!! En toch lijk ik in deze weinig te kunnen leren.
Het komt gewoon omdat mijn aandacht er niet uit zichzelf bij is. Voordat ik het met een klaar ben, ben ik alweer met het ander bezig. En heb ik minder aandacht voor datgene waar ik mee bezig was. Als ik mijn best doe lukt het wel. Dan leer ik 'het' mezelf gewoon aan. Bijvoorbeeld het wegleggen van mijn sleutels op een vaste plek:

-eerst kies ik een makkelijke, zichtbare plaats

-dan verzin ik een mantra, iets zoals: "zodra ik mijn voordeur open doe, moet ik altijd mijn sleutel eerst wegleggen"

- deze herhaal ik heel vaak, totdat ik het gewenste gedrag ga vertonen

Deze oefening kost me ongeveer 6-8 maanden. Zoals je misschien begrijpt heb ik niet genoeg tijd om alles in mijn leven op soortgelijke manier aan te pakken...

De meeste moeite heb ik met eenmalige of nieuwe dingen, dan gaat het snel mis. Zo ben ik in staat om: kaartjes voor een concert per ongeluk weg te gooien met het oud papier, te vergeten de beschermhoes (tegen kleine kattennagels) over mijn gloednieuwe bank te hangen als ik met vakantie ga, mijn rekeningen van eneco niet op tijd te betalen de eerste paar maanden (kost 10 euro meer per aanmaning), mijn autopapieren kwijt te raken op het moment van verkoop (tja, za lagen niet meer in de auto, ter bescherming ;)) en vanavond mijn gloednieuwe camera op het, door de vakantieperiode verlaten terrein van mijn werk, in het zicht van alle boswandelaars van de omgeving, te vergeten!

Hoe zeer ik me ook voorneem het anders te gaan doen, het blijft. Ze (Ben Tiggelaar, Arno Ramakers) zeggen dat je pas echt verandert als de nood hoog is, als het "pijn" doet.

Geloof me, in dit geval echt niet...