Op zoek naar de ware aard van Peru ben ik door de stoffige straten vanArequipa gewandeld. Een indrukwekkende stad, met blanke huizen gemaakt vansillar stenen, gewonnen uit de buik van de nog actieve vulkaan Misti dieArequipa met zijn grootsheid dagelijks bedreigt. Koloniale panden met grotearken rondom de (zoveelste) Plaza del Armas, indrukwekkende Franciscaansekloosters gevuld met grote Katholieke kruizen en schattige met keiengeplaveide straten. De invloed van de Conquistadores wordt met tolerantiegepreserveerd. Maar waar is het echte Peru, het eigen Peru? Dorstig dwing ik mezelf het centrum uit, op zoek naar meer, wellicht inverborgen hoekjes achter het eerste decor: elektronica winkels methypermoderne vriezers in de etalage. Pizzeria's met wat lokale stelletjesaan de vino caliente. Bliepende supermarkten waar klanten gretig hun plasticmet logo's bedrukte zakken vullen. In de schappen soya melk, bioproducten,meer typen Johnson's shampoo dan in Nederland wordt verkocht. Daar waar desporen van de Spanjaarden gewist zijn, heeft het kapitalisme zijn slaggeslagen. Ik loop weer naar buiten. Voor mij een mannetje met een mand volchocoladetoffees. Hij verkoopt ze voor 5 sol-centen. Naast hem eenvuilniszak vol zakjes van de grootverpakking. Ik vermoed dat hij ze inkooptbij de supermarkt die ik net uit ben gelopen. Mensen op straat duwen elkaarvoort in de logge menigte. Met geen cent te makken, scharrelen ze rond,tussen de grote billboards van de banken, schreeuwend met aantrekkelijketarjeta (creditcard) aanbiedingen. Meeste winkels zijn vrijwel leeg, bankenuitgezonderd. Een enkele stopt voor een ijsje of om een karamela te kopenuit een van de grote manden van straatverkopers om vervolgens weer verder tegaan. Ik scharrel mee. Op zoek naar de diepere laag van een cultuur die meer dan500 jaar geleden plat is gewalst door venijnige indringers. Naar eenidentiteit die wellicht door hen zelf nog steeds niet terug is gevonden. En als dat zo is, wie ben ik, om voor ze aan het zoeken te zijn?
19 November, 2008
scharrelig peru
Op zoek naar de ware aard van Peru ben ik door de stoffige straten vanArequipa gewandeld. Een indrukwekkende stad, met blanke huizen gemaakt vansillar stenen, gewonnen uit de buik van de nog actieve vulkaan Misti dieArequipa met zijn grootsheid dagelijks bedreigt. Koloniale panden met grotearken rondom de (zoveelste) Plaza del Armas, indrukwekkende Franciscaansekloosters gevuld met grote Katholieke kruizen en schattige met keiengeplaveide straten. De invloed van de Conquistadores wordt met tolerantiegepreserveerd. Maar waar is het echte Peru, het eigen Peru? Dorstig dwing ik mezelf het centrum uit, op zoek naar meer, wellicht inverborgen hoekjes achter het eerste decor: elektronica winkels methypermoderne vriezers in de etalage. Pizzeria's met wat lokale stelletjesaan de vino caliente. Bliepende supermarkten waar klanten gretig hun plasticmet logo's bedrukte zakken vullen. In de schappen soya melk, bioproducten,meer typen Johnson's shampoo dan in Nederland wordt verkocht. Daar waar desporen van de Spanjaarden gewist zijn, heeft het kapitalisme zijn slaggeslagen. Ik loop weer naar buiten. Voor mij een mannetje met een mand volchocoladetoffees. Hij verkoopt ze voor 5 sol-centen. Naast hem eenvuilniszak vol zakjes van de grootverpakking. Ik vermoed dat hij ze inkooptbij de supermarkt die ik net uit ben gelopen. Mensen op straat duwen elkaarvoort in de logge menigte. Met geen cent te makken, scharrelen ze rond,tussen de grote billboards van de banken, schreeuwend met aantrekkelijketarjeta (creditcard) aanbiedingen. Meeste winkels zijn vrijwel leeg, bankenuitgezonderd. Een enkele stopt voor een ijsje of om een karamela te kopenuit een van de grote manden van straatverkopers om vervolgens weer verder tegaan. Ik scharrel mee. Op zoek naar de diepere laag van een cultuur die meer dan500 jaar geleden plat is gewalst door venijnige indringers. Naar eenidentiteit die wellicht door hen zelf nog steeds niet terug is gevonden. En als dat zo is, wie ben ik, om voor ze aan het zoeken te zijn?
