Zondagmiddag, 15.00 uur, met de auto utrecht-amsterdam, terwijl ik me toch echt had voorgenomen nooit meer met de auto naar amsterdam te gaan. Eigenwijs zijn is ook een talent :)File dus, werkzaamheden op de s114 en de halve stad staat vol. Okeeee, tijd om mijn richtingsgevoel in te zetten en een andere oplossing te bedenken... links, rechts, links, rechts: en wonderbaarlijk genoeg: jonge vrouw in auto heeft de weg naar de nieuwe keizersgracht gevonden. 5 voor 4, snel een parkeerplek en een kaartje trekken (zondag vrij parkeren hebben ze kennelijk nog nooit van gehoord in de grote hoofdstad??) en ja hoor: apparaat dat alleen met chipknip werkt...
%^&%%GHDJTU^Y^%&^%^&%: en ik ben nog wel van de technology-smart-generation. 1 apparaat verder lukt het wel, net genoeg kleingeld om misschien net geen boete te krijgen :) we zullen het zien.
Ren ren naar de Rode Hoed, naar het debat over solidariteit tussen generaties. Pieter Broertjes als debatleider, Mark Rutte en Jan Marijnissen in debat. En een panel van 3: Femke van der Laan (van de AVV), Marcel van Dam (van zichzelf) en een derde jonge heer, die kennelijk nu even aan mij ontschoten is.
Erg vermakelijk was het, maar van debat geen sprake. Mark en Jan schudde elkaar flink de hand tijdens deze uitvoering en waren het vooral met elkaar eens. Het panel was weinig te horen, los van Marcel dan natuurlijk.
Ook van solidariteit was niet echt sprake. Het ging met name om de bedragen die al dan niet in het zorgstelsel gestopt moesten worden en ook over wie er voor de AOW moet betalen, de jongeren of de ouderen. En over waar welke partij stond daarin en hoe slecht Wouter Bos het allemaal niet aanpakte (lekker makkelijk als hij er niet bij is). Is dat wat solidariteit geworden is in de wereld van vandaag? Bedragen op een AOW regeling?
Later op het terras, heb ik een biertje gedronken met twee collega's: een dertiger en een vijftiger, en de nicht en neef van een van deze collega's. Ook vijftigers schat ik. We hebben nagepraat over het 'debat' en genoten van een van de laatste warme dagen van de zomer. En ze waren bereid naar me te luisteren, naar mij de twintiger, die net komt kijken. Toen, heel even, op dat terras voelde ik me solidair met de oudere generatie(s)...
